12/2016 - SpA - sprawy bieżące - Janusz Maderski JACHTY - BUDOWA, KONSTRUKCJE

Dzisiaj więcej wiatru. Rośnie do szóstki. Wiatr gwiżdże. Krótka fala uderza w burtę. Jakiś dziad spływajacy po pokładzie wlał się w rękaw sztormiaka. Zimne, szare morze. Za nadbudówką skulony żeglarz poprawia spadający na oczy kaptur. Bałtyk. Ciepło. Słońce. Błękitny ocean. Długa, wysoka fala. Surfowanie na zawietrznym zboczu.  Słoneczne okulary, kapelusz. Wzdłuż grzbietów fal latające ryby ćwiczą lot żaglowy. Koryfena wystrzela z wodnej ściany. Wiatr gra, śpiewa, delikatnie tańczy z łódką. Pasat.

To była doba bez zmian. Wszyscy utrzymują wczorajsze pozycje. Lech Stoch zbliża się do połowy trasy. Giga prowadzi czołówkę  jachtów, Aussie, Nerwus, Atinna,  płynących ponad sto dwadzieścia mil na dobę. Tuż za nimi Atom, Still Crazy i Quark. Niedługo będziemy widzieli do którego portu kieruje się Lilu.

Tracking:

Pogoda;

Przy częstych zmianach żagli przydają się liny sprowadzone do kokpitu.

Nocą na falowanie zgodne z wiejącym pasatem nakładał się rozkołys przychodzący z pólnocy. Tworzyła się nieprzyjemna fala. Ciągnięcie lin łagodziło problem, jachty trzymały kurs i dobrze przyjmowały fale.

Trzech żeglarzy od początku konsekwentnie realizuje własne założenia. Lech Stoch płynie najkrótszą drogą, Robert Puchacz żegluje dłuższą trasą południową. Lech Stoch prowadzi, żegluje bardzo szybko, co dobę odkłada ponad 120 mil. Robert Puchacz zszedł na południe i zdaje się już korzystać ze sprzyjającego prądu. Dotychczas płynął szybko a teraz jeszcze wyraźnie przyspiesza. Jeszcze jest piąty ale już niedługo powinien włączyć się do walki w samym czubie. Na drugą pozycję wyszedł Michał Sacharuk. Aussie tym razem jest wolniejsza od Gigi i Atinny. Osiemnaście mil za Aussie płynie Nerwus. Kacper Kania schodzi na południe. Czwarty jest Piotr Czarniecki na Atomie, ma osiemdziesiąt mil przewagi nad Quarkiem Arka Pawełka. Marcin Klimczak konsekwentnie steruje na Wyspy Zielonego Przylądka. Wody powinno wystarczyć.

Setki, prawie wszystkie, są zbudowane lekko i mocno. Przed transportem do Portugalii ważone były kadłuby przepełnione rejsowym wyposażeniem, rzeczami osobistymi, jedzeniem, a nawet wodą na cały rejs. Nie było tego mało. Przed startem zwyciężyło rozsądne planowanie rejsu  i odciążone łódki stanęły na wodzie prawidłowo. Mogą płynąc szybko i dzielnie. Ciężarem wyróżniają się spośród pozostałych setek Lilu i Still Crazy. Still Crazy została zbudowana wyjątkowo ciężko. Jest przez to wolniejsza. Tym większe uznanie dla Adama Hamerlika i Aleksandra Hanusza za szybkie żeglowanie w środku czołowej stawki.

Tracking:

Skwarek w całości poszyty był sklejką 10mm (na dnie 2 x 10mm).

Patrzę na trakingi i mam wrażenie, że dzisiejszy komentaż powinien jeszcze poczekać. Lech Stoch konsekwentnie i szybko żegluje po ortodromie. Ten hazard może się powieść i zakończyć bardzo dobrym wynikiem. Wiatry nadal sprzyjają. Poczekajmy by pewniej ocenić postępowanie pozostałych. Nadkładali drogi, żeglowali na południe aby zyskać pewny wiatr i wsparcie prądu.  Czy teraz nie skierowali się ku mecie zbyt wcześnie, przed osiągnięciem mocnego nurtu prądu północnorównikowego?

Na drugim miejscu płynie Kacper Kania. Michał Sacharuk żegluje najszybciej i  wytrwale goni prowadzacych. Już tylko 24 mile dzielą Aussie od Nerwusa. Trwa również atak na czwarte miejsce. Atom ma jeszcze czterdzieści mil przewagi nad Atinną. Robert Puchacz jest z tyłu lecz żegluje szybciej i jest bardziej na południe. Quark dzisiaj przekroczy granicę dwóch tysięcy mil dzielących go od mety. Adam Hamerlik i Aleksander Hanusz powoli odrabiają straty do Nerwusa. Nerwus walczy o wynik indywidualny w drugim etapie i o utrzymanie pierwszego miejsca w generalnej klasyfikacji załóg dwuosobowych. Lilu utrzymuje swoje tempo i jest w połowie drogi do Wysp Zielonego Przylądka.

Tracking:

Pogoda;

Mniej niż dwa tysiące mil mają do mety Giga i Nerwus. Lech Stoch prowadzi, powiększył przewagę nad Kacprem Kanią do trzydziestu mil. Nadal najszybciej żegluje Aussie, o około węzeł prędzej od rywali. Michał Sacharuk umocnił się na trzeciej pozycji, ma już 25 mil przewagi nad Atomem. Czterdzieści cztery mile dzielą Aussie od Nerwusa. Piotr Czarniecki przepłynął sto mil w czasie ostatniej doby. Robert Puchacz i Arek Pawełek pokonali już dwie trzecie odcinka dzielącego ich od prądu północnorównikowego. Jak po szynach żegluje Still Crazy. Dwuosobowa załoga pięknie trzyma kurs i wyciska z łódki dobrą prędkość. Lilu płynie ku Wyspom Zielonego Przylądka.

Pasat przeważnie ma siłę trzy do pięciu stopni Beauforta. Występowanie w strefie pasatów wiatrów silniejszych niż 5B tylko na części obszaru dochodzi do 20%. Dotychczas setkom dmuchało ponad statystykę. Dzisiaj będzie spokojniej. Powieje piątką a tam gdzie jest Lilu może spaść do czwórki. Spokojniej, ale do szybkiego żeglowania wiatru nie braknie.

Tracking:

Pogoda;

Za zawodnikami noc ostrej jazdy. Wiatr nie słabnie. Dmucha mocna szóstka. Już od półtorej doby Aussie żegluje najszybciej. Michał Sacharuk dogonił płynącego na trzeciej pozycji Piotra Czarnieckiego. Z przodu Giga i Nerwus. Zmiana lidera, Lech Stoch nocą odrobił stratę, wyszedł na prowadzenie i ma dziesięć mil przewagi nad Kacprem Kanią. Kacper zdecydowanie kieruje się ku trasie południowej. Blisko siebie płyną Quark i Atinna, żeglują najbardziej na południe by szybko dotrzeć do prądu północnorównikowego. Ten prąd może dodać jachtom 0,5w do nawet 1,5 węzła. Równo i prosto, odkładając każdej doby ponad sto mil, żegluje Still Crazy. Przyspieszył nieco również Marcin Klimczak.

Tracking:

Pogoda;

Zawodnicy mają za sobą piątą dobę wyścigu. Kolejną dobę szybkiego żeglowania.  Szóstka wieje z baksztagu.

Wiadomość od Piotra Czarnieckiego ( żeglarze uzgodnili możliwość wysyłania sms-ów z komunikatorów satelitarnych); Słońce, fale i 25 kn wiatru. Ciągnę linę. Spokojniej. I jest ok. Dobę liczę od 1300, będzie ok. 120 mil. Nie kozakuję.

Nadal prowadzi Kacper Kania na Nerwusie, dzieli go od mety 2121 mil. Żeglujący trasą północną Lech Stoch nadrobił dystans i jest już tylko 11 mil dalej od Martyniki niż Kacper. Trzeci nadal jest Atom. Piotr Czarniecki od doby trzyma kurs 250. Podczas tej doby wyraźnie najszybciej żeglował Michał Sacharuk. Aussie nie tylko znowu uciekł Quarkowi ale niemal dogonił Atoma. Ma do łódki Piotra 10 mil straty i nadal płynie szybciej o ponad węzeł. Robert Puchacz wyszedł na piąte miejsce z minimalną 2-milową przewagą nad Arkiem Pawełkiem. Dwuosobowa załoga nie lekkiego Still Crazy, Adam Hamerlik i Aleksander Hanusz, dobrze wykorzystuje silny wiatr szybko żeglujac ku trasie południowej. Cała ta grupa jachtów żegluje tak równo i skutecznie, że nadal każdy zachowuje szansę na zwycięztwo. Marcin Klimaczak zachowuje spokój i konsekwentnie utrzymuje dwa węzły prędkości.

Tracking:

Pogoda;

Potężny wyż, z jeszcze dwoma centrami nad Azorami i na południu na wysokości Madery, dopełnia wschodnim wiatrem równo wiejący pasat. Na całym obszarze regat doskonałe warunki do szybkiego żeglowania. Mocna piątka Beauforta pędzi setki ku Karaibom. Prowadzenia nie oddał ani na chwilę Kacper Kania. Żegluje równo i bardzo szybko, około 130 mil na dobę. Giga tylko piętnaście mil za Nerwusem. Lech Stoch nie odpuszcza żadnych podmuchów, w każdej chwili gotów przejąć prowadzenie. Trzeci Atom, Piotr Czarniecki od początku konsekwentnie kieruje się ku trasie południowej. Ostatnia noc należała do Arka Pawełka. Quark żeglował bardzo szybko, w pieknym stylu doszedł Aussie i zbliżył się do Atoma. Dotychczas nie było pewne co zrobi Michał Sacharuk, treraz zdecydowanie poszedł na południe. To pewnie ostateczny wybór trasy. Najbardziej południową pozycję osiągnął Robert Puchacz. Atinna jest  najbliżej Afryki jednak od początku żegluje bardzo szybko nieznacznie ustępując jedynie Nerwusowi i Gidze. Marcin Klimczak spokojnie prowadzi Lilu ku Wyspom Zielonego Przylądka. Still Crazy II Adama Hamerlika i Aleksandra Hanusza wyraźnie przyspieszyła przekraczając sto mil w ciągu doby. Jaką wybiorą trasę nadal trudno ocenić. Jutro dmuchnie mocniej.

Tracking:

Pogoda;

Coraz wyraźniejsze są zamiary zawodników. Kurs 250 prowadzi prosto do mety a 230 na tradycyjną trasę pasatową i spotkanie z silnym sprzyjajacym prądem. Kursy przynajmniej czterech jachtów, Nerwusa, Gigi, Aussie i Quarka zdają się wskazywać na wybór krótszej trasy północnej. Prognozy wprawdzie sprzyjają lecz wiara w przwidywania pogody sięgajace dalej niż trzy dni to prawie hazard. Może być ciekawie. Występowanie stabilnego pasatu na trasie południowej jest pewniejsze. Czy opłaci się nadłożyć drogi, czy wygrają płynacy prosto do celu. Żeglują szybko, średnie prędkości mogą nie robić wrażenia więc pomnóżcie je przez 24 godziny. Ponad sto mil na dobę to dla pięciometrowych, jeszcze mocno obciążonych zapasami wody i jedzenia łódek, dobry wynik. Prowadzenia nie oddaje Kacper Kania. Trzydzieści mil na północ od Nerwusa żegluje Lech Stoch na Gidze ma tylko osiem mil straty do Kacpra. Na trzecim miejscu Michał Sacharuk podażający śladem prowadzącej dwójki oraz płynący na południe Piotr Czarniecki. Siedemnaście mil dalej do mety niż  Aussie i Atom ma załoga Still Crazy II. Arek Pawełek jest czwarty w grupie płynącej trasą północną jednak wypracował korzystną, najbardziej południową pozycję. Robert Puchacz szybko i konsekwentnie żegluje na południe. Spokojnie i powoli płynie Lilu i tak już pewnie będzie do mety. Częściowo wyjaśnia przyczynę porównanie zdjęć Setek B-A zrobionych w Santa Cruz. Fotografie dzielą cztery lata, zwróćcie uwagę na zanurzenie kadłubów.

Tracking:

Rok 2012, Skwarek po pierwszym etapie. Nawet po załadowaniu całego zapasu wody i jedzenia na drugi etap łodka zanurzała się  w okolice klw dopiero z żeglarzem na pokładzie.

Lekki jacht, wąska wodnica, dobra prędkość.

Mała Mi była podobnie lekka jak Skwarek. Biała linia wodnicy namalowana jest na krawędzi pawęży. Pawęż wyraźnie uniesiona ponad wodę. Łodka po zakończeniu pierwszego etapu stoi wyraźnie ponad klw. Prawidłowy ciężar jachtu to rzecz podstawowa jeżeli chcemy szybko żeglować.

Jaką wybrać trasę najszybciej prowadzącą do Martyniki? Nie sa jeszcze pewne decyzje zawodników. Still Crazy i Giga zdają się kierować ku mecie najkrótszą, zbliżoną do ortodromy trasa północną. Jest jednak jeszcze zbyt wcześnie by być pewnym, że żeglarze taka podjęli decyzję. Aby trasa najkrótsza była najszybsza muszą utrzymać się pomyślne wiatry. Na razie prognozy sprzyjają. \t

Trasa południowa jest dłuższa o 200 do 300 mil. Najpierw trzeba zejść na południe i po dotarciu do równego pasatu i sprzyjajacego prądu wziąć kurs na metę. Na tej drodze większa jest szansa na stale sprzyjające wiatry. Na południe zdają się kierować Nerwus, Atom, Aussie, Atinna, Quark i Lilu. Aby płynąc trasą południową konkurować z zawodnikami żeglujacymi najkrótszą drogą trzeba rozwijać prędkości średnie większe o około 0,4 węzła.

Najbliższa doba powinna pokazać kto pożegluje najkrótszą drogą a kto zejdzie na południe.

http://yb.tl/pzz_spa2016

Pogoda;

www.windytv.com

http://passageweather.com/