Ósemka - Janusz Maderski JACHTY - BUDOWA, KONSTRUKCJE

Jacht o podobnym przeznaczeniu lecz mniejszy od Dziesiątki, bardziej dostępny i wymagający mniej pracy. Ósemka przeznaczona jest dla tych którzy chcą popłynąć daleko i mieć jacht pewny, mocny, dzielny i wygodny. Jacht, któremu można zaufać w każdych warunkach. Rodzinna łódź do morskiej turystyki oraz wygodny dom na wodzie dla pary długo żeglującej po oceanach. Łatwy do zbudowania i niedrogi w utrzymaniu. Możliwość zapewnienia niezatapialności. Jacht, który można wybudować w krótkim czasie. Ten kto na budowę Setki potrzebuje ok. 300 godzin do wybudowania Ósemki będzie potrzebował ok. 700 godzin. Na materiały możemy wydać mniej niż 30 tysięcy złotych. Szybki, zdolny do surfowania z pasatowymi falami i ostrego halsowania pod stromą falę. Dobre tłumienie kołysań wzdłużnych i poprzecznych, ważne dla komfortu pływania. Osiem metrów długości, bez jednego centymetra, to niskie opłaty w portach. Kadłub wysoki i szeroki na trzy metry trzydzieści centymetrów jest wyjątkowo przestronny wewnątrz i pakowny. Zanurzenie 125 cm pozwoli odwiedzać płytkie kotwicowiska i łatwiej schodzić z mielizny. Prosta do wykonania, przykręcana płetwa bulbkila z szerokim kołnierzem, przenosi obciążenia na dużą powierzchnię mocnego dna. Zrównoważony ster i chroniący go mocny skeg pozwolą bezpiecznie prowadzić jacht łatwo utrzymując kurs na dużych falach. Wysokie burty, proporcjonalna sylwetka. Szerokie półpokłady, szeroki, wygodny kokpit ze składanym stołem.

Kadłub sklejkowo-epksydowy, budowany na wręgach i wzdłużnikach. Jak Setka, Dziesiątka, Pasja 800. Taki kadłub buduje się szybko i przyjemnie. Zaprojektowany tak, by był mocny i lekki. Całość laminowana, pokład poszyty sklejką 10mm, burty 12 i 10mm a pas denny, który jest poddany największym obciążeniom i ma wytrzymywać bez uszkodzeń wejścia na mieliznę, usztywniony wysokimi dębowymi dennikami, poszyty jest sklejką 24mm (2 x 12 mm) + laminat epoksydowo-szklany. Budowa drewnianej łodzi jest przyjemnością. Koszt materiałów relatywnie niewielki. Niezbędne są tylko podstawowe narzędzia. Wystarczy zwykła staranność, nie są potrzebne specjalne umiejętności i szkutnicze doświadczenie. Budowa tak prosta jak "Setki". Wewnętrzna strona kadłuba sklejkowego jest czysta i nadaje się pod lakier bezbarwny oraz nie wymaga obudowania co bardzo upraszcza wykonanie zabudowy. Kadłub z zewnątrz wystarczy pokryć cienką warstwą laminatu e-s by konserwacja jachtu była podobnie prosta jak jednostek laminatowych. Wysokie burty, rozchylone wręgi, umiarkowanie pełna linia pokładu, podcięta pawęż, to dla łagodnego przyjmowania fali, wpuszczania jej pod kadłub i suchego żeglowania. Wejście linii wodnych na dziobie ostre, by kadłub przy wysokim stanie morza nie wyskakiwał w górę zderzając się z wierzchołkami fal, lecz z możliwie małym oporem je przecinał. Silnie rozchylone wręgi dziobowe pozwolą cieszyć się suchym żeglowaniem nawet na mocno wzburzonym morzu.

Lekka sklejkowo-epoksydowa konstrukcja jachtu umożliwia zapewnienie niezatapialności jednostki poprzez wykonanie achterpiku i przestrzeni pod koją dziobową jako szczelnych i zamykanych szczelnymi lukami przestrzeni ładunkowych. Zapewnienie niezatapialności nie jest konieczne, zależy od decyzji armatora.

Takielunek ułamkowy. Przy doborze ożaglowania trzeba kierować się charakterystyką i przeznaczeniem jachtu. Na jachcie ciężkim lub o średniej wyporności dla zapewnienia dobrej prędkości w żegludze z wiatrem pod sztakslami, lepszy byłby takielunek z większym trójkątem przednim. Żeglując lekkim jachtem wystarczą nam np. w pasatach niewielkie, łatwiejsze w obsłudze żagle przednie. Są przy tym tańsze i wymagają mniejszych kabestanów. Obsługa nie będzie trudna.

Aerodynamiczny środek foka czy foków pasatowych jest nisko. Wytyk dla foka lub genakera to listwa ważąca niespełna 2 kg. Obsługa bardzo łatwa i bezpieczna bez względu na sprawność żeglarza. Maszt przy takielunku ułamkowym jest na mniejszej długości poddany obciążeniom ściskającym. Duże kąty między masztem a wantami pozwalają jeszcze zmniejszyć obciążenia masztu. W efekcie uzyskujemy osprzęt mocny i lekki.  Maszt oparty na grodzi podmasztowej wzmocnionej drewnianym pilersem, jedna para długich salingów, cztery wanty i sztag pojedynczy z rolerem lub dwa sztagi. Pięć lub sześć (dwa sztagi) ściągaczy. Dzięki wysokim współczynnikom bezpieczeństwa, prostocie i małej ilości obciążonych elementów nikłe są szanse, że któryś z nich zawiedzie. 40m2 żagli niesionych na wiatr, przy 2400 kg masy jachtu, wyraźnie malejącej w przechyle powierzchni zmoczonej i dużych momentach prostujących, pozwoli żeglować szybko i ostro. Podczas dłuższej żeglugi kursami pełnymi lub półwiatrem stawiamy genaker. To dodatkome 40 m2, razem z grotem daje 67 m2 żagli. Róg halsowy genakera mocujemy do sztagownika lub platformy bukszprytu. Stateczność jachtu pozwala nieść żagle o dużej powierzchni. Grot ma 27 m2. Trzy rzędy refów. Refowanie grota reflinami z kokpitu. Poprowadzone obok zejściówki szoty i fały nie przeszkadzają załodze i są wybierane jednym kabestanem.

W ciepłym klimacie życie toczy się w kokpicie. Kokpit musi więc być duży, wygodny i funkcjonalny.  Od tylnej, lekko pochylonej ścianki nadbudówki do pawęży biegną ławy kokpitu o długości dwóch metrów. Szeroka wanna kokpitu  pozwala wygodnie chodzić wokół konsoli centralnie umieszczonego stołu. Boki stołu są opuszczane. Centralna konsola służy jako mniejszy stół, miejsce mocowania handrelingów, ew. kompasu i wyświetlaczy oraz jako podpora dla nóg podczas żeglowania w przechyle. Kokpit może wygodnie pomieścić osiem osób siedzących wokół stołu. Sternik podczas żeglugi ma wygodną i pewną pozycję, przedłużacz rumpla w zasięgu ręki, podparte plecy i nogi oparte o konsolę, do wyboru dwa poziomy wygodnych siedzeń i pełną widoczność z każdej pozycji siedzącej. Luki pokładowe zapewnią dobrą wentylację wnętrza. Platforma kąpielowa umieszczona jest obok steru na lewej burcie. Handrelingi i rozmieszczone na całym pokładzie uchwyty do wczepiana uprzęży pozwalają żeglować i czuć się bezpiecznie.

Niezwykle duża nawet jak na współczesny jacht ośmiometrowy jest przestrzeń wnętrza. Obniżony próg zejściówki łaczy przestrzeń kokpitu i wnętrza. Po trzech stopniach schodzimy do szerokiej mesy. Od zejściówki do grodzi podmasztowej są trzy metry i czterdzieści pięć centymetrów. W mesie wysokość maksymalna 1,95 m, przy grodzi podmasztowej 1,80 m. Koja rufowa ma dwa metry długości.  Na całej koi rufowej można usiąść, w pozycji lekko pochylonej również w najniższym miejscu pod wanną kokpitu. Wysokości nad koją od jej podstawy: pod kokpitem 80 cm, pod siedziskami kokpitu 125 cm. Wygodny, duży kambuz. Przestronna łazienka z prysznicem. Przed łazienką na prawej burcie szafka z dużym stołem nawigacyjnym. Mesa z szerokimi kojami i rozkładanym stołem w klasycznym układzie. Podłoga w mesie ma szerokość 1,36 metra a przy zejściówce 1,65 m. Nieprzerwany szeroki ciąg komunikacyjny pozwala wygodnie spacerować od grodzi podmasztowej do zejściówki. Miejsce na burtach wykorzystane na zabudowanie wielu szafek. W kabinie dziobowej również przestrzeń niespotykana na jachtach tej wielkości. Szeroka na 2,20m, długa na 2m dwuosobowa koja. Nad koją wysokość (również pod półpokładami), która pozwala nawet bardzo wysokiej osobie wygodnie usiąść w pozycji wyprostowanej.

Wentylacja

1 luk nad mesą

1 luk nad kabiną dziobową

2 otwierane okna nad kambuzem i toaletą

Chwyty powietrza w oparciach kokpitu

Lekki jacht nie potrzebuje dużego silnika. Podstawowa i najtańsza wersja to silnik przyczepny, spalinowy lub elektryczny. Można również zamontować silnik stacjonarny. Wystarczy np. Yanmar 1GM10. Duża ilość miejsca stwarza możliwość zastosowania innego wysokoprężnego silnika stacjonarnego indywidualnie wybranego przez armatora spośród aktualnie dostępnych. Zalecana moc silnika - 6 do 18 kM. Manetki na konsoli stołu kokpitowego.