Pasja 1240 M - Janusz Maderski JACHTY - BUDOWA, KONSTRUKCJE

Przeznaczenie i konstrukcja

Pasja 1240M jest jachtem wyprawowym. Wersja mieczowa pozwala bezpiecznie pływać po płytkich akwenach i stawiać jacht na osuchu. Skrzynia mieczowa ukryta, nie przeszkadza we wnętrzu. Jacht przeznaczony do budowy stoczniowej jednostkowej lub amatorskiej z łatwych w obróbce i dostępnych materiałów - kadłub laminowany na rdzeniu z Herexu. Jest prostym w budowie i mocnym jachtem jachtem zaprojektowanym do turystyki oceanicznej i życia na pokładzie. Jacht może służyć jako armatorski z kabinami dla gości lub miejscem do pracy. Obszerne wnętrze pozwala również wykorzystać go jako jednostkę czarterową choć nie jest to podstawowe założenie projektu. Poszycie i zabudowa wnętrza z gatunków drewna indywidualnie dobieranych przez armatora. W dokumentacji dobrano bogate wyposażenie oraz by dać armatorowi przykład wyboru.  Pasja 1240 pod względem bezpieczeństwa, własności nautycznych w trudnych warunkach, komfortu oraz jakości wnętrza, ma zdecydowanie przewyższać jednostki z produkcji wielkoseryjnej. Kadłub jachtu jest kontynuacją koncepcji szybkiej i dzielnej Pasji 1201. Kształt kadłuba nie naśladuje jachtów regatowych. Jest dobrany do rzeczywistych możliwości zazwyczaj silnie obciążonego jachtu turystycznego. Przy dużej dzielności, stateczności i umiarkowanym zanurzeniu, ma dać jak najwięcej radości z żeglowania i umożliwić bezpieczne dotarcie do najdalszych zakątów Świata. Zaprojektowano umiarkowane ożaglowanie, by jeden żeglarz mógł poradzić sobie z prowadzeniem jachtu. Statecznośc jachtu pozwoli na używanie zarefowanych marszowych żagli również w sztormie. Wersje: 1. balastowa - laminatowa, budowana bez formy na przekładce z Airexu. 2. mieczowa - laminatowa, budowana bez formy na przekładce z Airexu.

Wnętrze

Oryginalne rozwiązanie wnętrza wzbogacono o dodatkowe możliwości adaptacji do potrzeb armatora. Funkcjonalność i przestronność są niespotykane w jachtach nawet znacznie większych. Mogąca pomieścić całą załogę mesa łączy się z kambuzem i stanowiskiem nawigatora w jedno pomieszczenie o wymiarach 4,30x4,10m. Na PB nieprzerwany ciąg komunikacyjny o długości 4,90 m. Rozplanowanie mieszczącego pełne wyposażenie kambuza pozwala na bezpieczną pracę na fali. Kuk ma oparcie i może obie ręce wykorzystać dla przygotowania posiłków. Pod kokpitem pomieszczenie maszynowni z osobnym wejściem. W maszynowni umieszczono silnik, bojler, nagrzewnicę powietrza, hydrofory, pompy, akumulatory. Gdy chcemy skontrolować lub naprawić urządzenie, nie musimy rozbierać zabudowy jachtu. Nie dezorganizujemy życia załogi. Przez drzwi mieszczące się obok zejściówki wchodzimy do maszynowni i możemy skontrolować pracę urządzeń. Załoga ma do dyspozycji cztery dwuosobowe kabiny. Każda kabina z własną łazienką wyposażoną w umywalkę, prysznic oraz jachtową toaletę. To przekracza dzisiejsze standardy. Rozwiązanie takie zapewnia prywatność, skuteczny wypoczynek i dobre samopoczucie żeglarzy. Koje w kabinach dziobowych umieszczono blisko śródokręcia przez co są mniej narażone na ruchy kadłuba na fali. Kabina armatorska mieści się na PB na rufie. Jest obszerniejsza od pozostałych. Toaletę i prysznic zaprojektowano w osobnych pomieszczeniach. Koja ma ok. 1,95m x 2m i jest doświetlana dwoma lukami umieszczonymi w pawęży. w wersji czaeterowej kabina ta może zostać wyposażona w 4 koje ustawione pietrowo po dwie. Mamy wówczas, nie licząc mesy, 10 koi stałych. Funkcję kabiny armatorskiej przejmuje kabina lewoburtowa na śródokręciu.

Silnik

Miejsce - osobne pomieszczenie maszynowni, z własnym wejściem, pod kokpitem. Wersja podstawowa - Yanmar 4JH4E o mocy 55 KM. Alternator 80 A. Przewidziane miejsce stwarza możliwość zastosowania również innego wysokoprężnego silnika stacjonarnego indywidualnie wybranego przez armatora spośród aktualnie dostępnych. Zalecana moc silnika - 50 KM do 100 kM Mocowanie silnika - na poduszkach. Osprzęt silnika: linia wału -obejmująca wał, pochwę wału wspawaną, dławicę, łożysko gumowe, sprzęgło sztywne, śruba o średnicy do 480 mm; wdech - zastosowano typową linię wydechu mokrego z tzw."łabędzią szyją". Linię wydechu poprowadzono na lewej burcie do pawęży. Pobór powietrza do silnika - w pawęży. Sterowanie silnikiem - Manetki umieszczone na kolumnie sterowej.

Takielunek

Zaprojektowano do wyboru takielunek topowy z dwoma piętrami salingów i genuą refowaną na rolerze lub takielunek ułamkowy z fokiem pracującym przed wantami. Duże kąty między masztem a wantami pozwalają zmniejszyć obciążenia masztu. W efekcie uzyskano osprzęt mocny i relatywnie lekki. 83m2 (92 m2 dla wersji z dużą genuą) żagli niesionych na wiatr, przy małej powierzchni zmoczonej i dużych momentach prostujących, pozwoli żeglować szybko i ostro. Podczas dłuższej żeglugi kursami pełnymi stawiamy topowy genaker. Jego róg halsowy mocujemy do platformy bukszprytu. Stateczność jachtu pozwala długo nieść żagle o dużej powierzchni. Grot ma 35,7 m2. Trzy rzędy refów. Refowanie grota reflinami z kokpitu. Poprowadzone na "spojlerze" szoty nie przeszkadzaja załodze. Przewidziano możliwośc wyboru sztaksli. Genuę rolowaną może zastąpić duża genua prowadzona po pokładzie o powierzchni 56 m2 lub refowany fok o powierzchni 32 m2. W bajdewindzie musimy refować dopiero od 6 - 7 stopni Beauforta. Dopuszczalne jest dostosowanie systemu refowania grota do wymagań armatora np. rolowanie w bomie.

Pokład

Nadburcie jest szerokie, wykończone teakiem, pozwala postawić stopę bez obawy o jej uszkodzenie.Kotwica zawsze gotowa do rzucenia. Półpokłady szerokie, stójki relingu i knagi mocowane w nadburciu. Platforma bukszprytu pozwala wygodnie wchodzić na jacht od dziobu. Pokładówka wypłaszczona by można było bezpiecznie na niej stanąć. Kokpit wyjątkowo przestronny. To tu, pod osłoną bimini, toczy się w tropikach jachtowe życie. Szeroki, mieszczący wygodnie 8 osób, z centralnym składanym stołem. Konsola stołu (i szturwału) stanowi oparcie dla nóg osób siedzących w kokpicie. Sternik ma pełną widoczność z pozycji siedzącej ponad nadbudówką. Wokół kokpitu biegnie ciągły metalowy handreling. Platforma kąpielowa dostatecznie wygodna dla dwu osób. Siedziska na koszu rufowym.

Wentylacja

luk nad mesą

luki nad dziobowymi toaletami

luki nad dziobowymi kabinami

okna otwierane w ściance nadbudówki w kabinach dziobowych

okna otwierane w ściance nadbudówki w mesie i rufowej toalecie na LB

okna otwierane w ściance nadbudówki w kambuzie okna otwierane w ściance nadbudówki w kabinie rufowej na LB

okna otwierane w ściance nadbudówki w kabinie rufowej na LB i toalecie na PB

luki w pawęży chwyty i odprowadzenia powietrza w pawęży z doprowadzeniem do maszynowni.

Zbiorniki

Zbiorniki na wodę pitną - 5 zbiorników umieszczonych pod podłogą + 1 zbiornik pod kanapą mesy - łącznie 430 dm3 (580 dm3).

Zbiorniki na czarną wodę 4 x 40 dm3

Zbiornik na paliwo ok. 280 dm3.

Zbiorniki na brudną wodę - 2 zbiorniki pod podłogą kambuza + zbiornik pod koją rufową na LB - łącznie 250 dm3 (100 dm3).

Możliwe jest inne przeznaczenie zbiorników, np. zwiększenie zapasu wody pitnej. Pod podłogą salonu jest miejsce na dodatkowe zbiorniki oraz zapasy na długi rejs.

Kambuz

Kuchenka naftowa, spirytusowa lub gazowa zasilana z butli umieszczonej w szafce odpływowej przy pawęży na PB.

Ogrzewanie i ciepła woda

Przewidziano zastosowanie instalacji ogrzewania wnętrza ciepłym powietrzem. Urządzenie grzewcze spalające olej napędowy, umieszczono w maszynowni na ściance od strony rufy. Bojler ciepłej wody ogrzewany przez silnik lub prądem z kei, umieszczono w maszynowni.

Ster

Przyjęto ster podparty, ułożyskowany w trzech punktach, chroniony statecznikiem. Mocny nierdzewny trzon i szkielet płetwy. Koker steru wykonany z rury nierdzewnej. Sterowanie hydrauliczne. Prowadzenie przewodów hydraulicznych po ściance wzdłużnej na LB. Końcówka trzonu sterowego zakończona została "kwadratem" dla możliwości szybkiego zamontowania rumpla awaryjnego.