Pasja 1230 - Janusz Maderski JACHTY - BUDOWA, KONSTRUKCJE

Pasja 1230 jest przeznaczona do budowy amatorskiej z łatwych w obróbce i dostępnych materiałów, przy możliwie największym ograniczeniu kosztów. Jest prostym w budowie i mocnym jachtem drewnianym, laminowanym, o obłym kadłubie, zaprojektowanym do turystyki oceanicznej. Może służyć jako jacht armatorski z kabinami dla gości lub jednostka czarterowa. Poszycie i zabudowa wnętrza z gatunków drewna indywidualnie dobieranych przez armatora. W dokumentacji dobrano bogate wyposażenie by dać armatorowi przykład wyboru.

Obecna wielkoseryjna produkcja jachtów w dużym stopniu dostosowana jest do wymagań firm czarterujących jednostki, głównie na bezpiecznych akwenach i w dobrych lub ograniczonych warunkach pogodowych.

Pasja 1230 pod względem bezpieczeństwa, własności nautycznych w trudnych warunkach, komfortu oraz jakości wnętrza, ma zdecydowanie przewyższać jednostki z produkcji wielkoseryjnej. Kształt kadłuba nie naśladuje jachtów regatowych. Jest dobrany do rzeczywistych możliwości jachtu turystycznego. Przy dużej dzielności, stateczności i umiarkowanym zanurzeniu, ma dać jak najwięcej radości z żeglowania. Zaprojektowano umiarkowane ożaglowanie, by jeden żeglarz mógł poradzić sobie z prowadzeniem jachtu.

Statecznośc jachtu pozwoli na używanie zarefowanych marszowych żagli również w sztormie.

Oryginalne rozwiązanie wnętrza wzbogacono o dodatkowe możliwości adaptacji do potrzeb armatora. Funkcjonalność i przestronność są niespotykane w jachtach nawet znacznie większych. Mogąca pomieścić całą załogę mesa łączy się z kambuzem i stanowiskiem nawigatora w jedno pomieszczenie o wymiarach 4,30x4,10m. Na PB nieprzerwany ciąg komunikacyjny o długości 4,90 m. Rozplanowanie mieszczącego pełne wyposażenie kambuza pozwala na bezpieczną pracę na fali. Kuk ma oparcie i może obie ręce wykorzystać dla przygotowania posiłków. Pod kokpitem pomieszczenie maszynowni z osobnym wejściem. W maszynowni umieszczono silnik, bojler, nagrzewnicę powietrza, hydrofory, pompy, akumulatory. Gdy chcemy skontrolować lub naprawić urządzenie, nie musimy rozbierać zabudowy jachtu. Nie dezorganizujemy życia załogi. Przez drzwi mieszczące się obok zejściówki wchodzimy do maszynowni i możemy skontrolować pracę urządzeń.

Załoga ma do dyspozycji cztery dwuosobowe kabiny. Każda kabina z własną łazienką wyposażoną w umywalkę, prysznic oraz jachtową toaletę. To przekracza dzisiejsze standardy. Rozwiązanie takie zapewnia prywatność, skuteczny wypoczynek i dobre samopoczucie żeglarzy. Koje w kabinach dziobowych umieszczono blisko śródokręcia przez co są mniej narażone na ruchy kadłuba na fali. Kabina armatorska mieści się na PB na rufie. Jest obszerniejsza od pozostałych. Toaletę i prysznic zaprojektowano w osobnych pomieszczeniach. Koja ma ok. 1,95m x 2m i jest doświetlana dwoma lukami umieszczonymi w pawęży. w wersji czaeterowej kabina ta może zostać wyposażona w 4 koje ustawione pietrowo po dwie. Mamy wówczas, nie licząc mesy, 10 koi stałych. Funkcję kabiny armatorskiej przejmuje kabina lewoburtowa na śródokręciu.

Konstrukcja

Równie prosta jak dla pozostałych listewkowych Pasji. Zaprojektowano kadłub o poszyciu listewkowym (ok. 100 listewek na burtę), laminowanym z zewnątrz. 11 ram wręgowych wycinanych z desek i sklejanych. Pomiedzy dennikami na ramach montujemy dodatkowe denniki pośrednie. Denniki wyjątkowo mocne, zewnętrzna stępka z blachy stalowej przykręcona jest na przelot do każdego dennika . Do stępki przyspawana jest płetwa balastowa i skeg.Spawana płetwa balastowa silnie związana z kadłubem za pomoca gęsto rozmieszczonych wysokich denników zminimalizuje ryzyko uszkodzeń przy wejściu na mieliznę. Przyjęta konstrukcja potwierdziła oczekiwane zalety m.in. na Pasji 925. Rozwiązanie takie powoduje, że obciążenia od kila przenoszone są na wiele denników i zwiększa się odporność jachtu na uderzenia o dno. Poszycie burt ma grubość łączną 36mm. Wytrzymałość kadłuba pozwoli czuć się bezpiecznie w sztormowych warunkach i daje możliwość przetrwania kolizji z inną jednostką lub morskim dnem. Ważna zaletą są również własności izolacyjne tak grubego poszycia. Powierzchnię bocznego oporu podzielono między kil i statecznik steru dla uzyskania małego zanurzenia, stateczności kursowej i ochrony steru. Zrównoważony ster wymaga niewielkich sił, co zwiększa trwałość i niezawodność układu sterowania.

Pokład ma konstrukcję sklejkową laminowaną z zastosowaniem przekładki z Airexu. Dzieki takiemu rozwiazaniu nie ma potrzeby stosowania dodatkowych pokładników poza tymi na ramach wregowych. Łączna grubość poszycia pokładu wynosi 38mm. Konstrukcja jest sztywna i ma dobre własności izolacyjne. Dla uproszczenia budowy połączenia pokładówki wykonuje się metodą szycia i klejenia. Powierzchnie przeciwślizgowe na pokładzie i pokładówce w postaci teakowej (lub iroko lub peroba) klepki królewskiej. Szerokie półpokłady, wygodne miejsce do pracy i opalania dla całej załogi. Kokpit głęboki, obszerny, dobrze osłonięty - może być całkowicie zamknięty dakronową osłoną przed wpływem pogody. Sternik ma dobrą widoczność we wszystkich kierunkach w pozycji siedzącej. Dla obniżenia kosztów opłat portowych, eksploatacji i uproszczeń formalnych, długość kadłuba nie przekracza 12m.

Miejsce - osobne pomieszczenie maszynowni, z własnym wejściem, pod kokpitem. Wersja podstawowa - Yanmar 4JH4E o mocy 55 KM. Alternator 80 A. Przewidziane miejsce stwarza możliwość zastosowania również innego wysokoprężnego silnika stacjonarnego indywidualnie wybranego przez armatora spośród aktualnie dostępnych.

Zalecana moc silnika - min. 40 KM.

Mocowanie silnika - na poduszkach.

Osprzęt silnika:

linia wału -obejmująca wał, pochwę wału wspawaną, dławicę, łożysko gumowe, sprzęgło sztywne, śruba o średnicy do 480 mm;

wdech - zastosowano typową linię wydechu mokrego z tzw."łabędzią szyją".

Linię wydechu poprowadzono na lewej burcie do pawęży.

Pobór powietrza do silnika - w pawęży.

Sterowanie silnikiem - Manetki umieszczone na kolumnie sterowej.

Takielunek

Zaprojektowano do wyboru takielunek topowy z dwoma piętrami salingów i genuą refowaną na rolerze lub takielunek ułamkowy z fokiem pracującym przed wantami. Duże kąty między masztem a wantami pozwalają zmniejszyć obciążenia masztu. W efekcie uzyskano osprzęt mocny i relatywnie lekki. 83m2 (92 m2 dla wersji z dużą genuą) żagli niesionych na wiatr, przy małej powierzchni zmoczonej i dużych momentach prostujących, pozwoli żeglować szybko i ostro. Podczas dłuższej żeglugi kursami pełnymi stawiamy topowy genaker. Jego róg halsowy mocujemy do platformy bukszprytu. Stateczność jachtu pozwala długo nieść żagle o dużej powierzchni.

Grot ma 35,7 m2. Trzy rzędy refów. Refowanie grota reflinami z kokpitu. Poprowadzone na "spojlerze" szoty nie przeszkadzaja załodze. Przewidziano możliwośc wyboru sztaksli. Genuę rolowaną może zastąpić duża genua prowadzona po pokładzie o powierzchni 56 m2 lub refowany fok o powierzchni 32 m2. W bajdewindzie musimy refować dopiero od 6 - 7 stopni Beauforta.

Dopuszczalne jest dostosowanie systemu refowania grota do wymagań armatora np. rolowanie w bomie.

Nadburcie jest szerokie, wykończone teakiem, pozwala postawić stopę bez obawy o jej uszkodzenie.Kotwica zawsze gotowa do rzucenia. Półpokłady szerokie, stójki relingu i knagi mocowane w nadburciu. Platforma bukszprytu pozwala wygodnie wchodzić na jacht od dziobu. Pokładówka wypłaszczona by można było bezpiecznie na niej stanąć. Kokpit szeroki, mieszczący 8 osób, z centralnym składanym stołem. Konsola stołu (i szturwału) stanowi oparcie dla nóg osób siedzących w kokpicie. Sternik ma pełną widoczność z pozycji siedzącej. Wokół kokpitu biegnie ciągły metalowy handreling. Platforma kąpielowa dostatecznie wygodna dla dwu osób. Siedziska na koszu rufowym.

luk nad mesą

luki nad dziobowymi toaletami

luki nad dziobowymi kabinami

okna otwierane w ściance nadbudówki w kabinach dziobowych

okna otwierane w ściance nadbudówki w mesie i rufowej toalecie na LB

okna otwierane w ściance nadbudówki w kambuzie

okna otwierane w ściance nadbudówki w kabinie rufowej na LB

okna otwierane w ściance nadbudówki w kabinie rufowej na LB i toalecie na PB

luki w pawęży

chwyty i odprowadzenia powietrza w pawęży z doprowadzeniem do maszynowni.

Zbiorniki

Zbiorniki na wodę pitną - 5 zbiorników umieszczonych pod podłogą + 1 zbiornik pod kanapą mesy - łącznie 430 dm3 (580 dm3).

Zbiorniki na fekalia 4 x 40 dm3

Zbiornik na paliwo ok. 280 dm3.

Zbiorniki na brudną wodę - 2 zbiorniki pod podłogą kambuza + zbiornik pod koją rufową na LB - łącznie 250 dm3 (100 dm3).

Możliwe jest inne przeznaczenie zbiorników, np. zwiększenie zapasu wody pitnej przy ograniczeniu zbiorników ściekowych.

Kuchenka naftowa, spirytusowa lub gazowa zasilana z butli umieszczonej w szafce odpływowej przy pawęży na PB.

Zaprojektowano instalację ogrzewania wnętrza ciepłym powietrzem. Urządzenie grzewcze spalające olej napędowy, umieszczono w maszynowni na ściance od strony rufy. Bojler ciepłej wody ogrzewany przez silnik lub prądem z kei, umieszczono w maszynowni.

Przyjęto ster podparty, ułożyskowany w trzech punktach, chroniony statecznikiem. Mocny nierdzewny trzon i szkielet płetwy.

Koker steru wykonany z rury nierdzewnej.

Sterowanie hydrauliczne. Prowadzenie przewodów hydraulicznych po ściance wzdłużnej na LB. Końcówka trzonu sterowego zakończona została "kwadratem" dla możliwości szybkiego zamontowania rumpla awaryjnego.