Pomeranka 450 - Janusz Maderski JACHTY - BUDOWA, KONSTRUKCJE

Wysokie i silnie rozchylone na dziobie burty powodują, że "Pomeranka" żegluje sucho a głębokie przechyły nie grożą zalaniem kokpitu. Przez fale łódka przechodzi miękko, bez odczuwalnej straty prędkości i bez uderzania dnem o powierzchnię wody. Wypłaszczone na owrężu przekroje i duża szerokość zapewniają dobrą stateczność. W kokpicie wygodnie żeglują cztery osoby, jednak nawet samotny sternik nie ma kłopotów z wybalastowaniem łódki. Po podniesieniu podłogi do poziomu ław kokpitowych, pod zawieszonym na rozprzy grotem, mogą nocować trzy osoby. Zastosowano prosty w wykonaniu i tani, obrotowy miecz wycięty z blachy, samoczynnie opadający, bez potrzeby stosowania kontrafału. Ukryta pod ławą kokpitową skrzynka mieczowa stanowi jej podporę. Podobnie jak miecz, również obrotowo podnoszony ster opada samoczynnie i nie wymaga kontrafału. Pozwala to podchodzić do brzegu bez obawy o całość płetw i ich osprzętu. Nadwodna, widoczna część steru wygląda tradycyjnie. Pod wodą znajduje się sprawna i zrównoważona płetwa zapewniająca dobrą zwrotność. Rozwiązanie takie było możliwe dzięki oryginalnemu umieszczeniu osi steru. Ster nie jest zawieszony na umieszczonych na tylnicy zawiasach, lecz na pręcie o średnicy 12mm przechodzącym przez ostrogę steru, jarzmo i tylnicę. Kształt podwodnej części kadłuba wraz z przyjętym układem płetw zapewniają "Pomerance" rzadko spotykaną stateczność kursową. Sternik może zaknagować grota, przejść na dziób, zrzucić foka lub poszperać w forpiku i gdy wróci do steru łódka będzie nadal trzymała kurs.

Połączenie stateczności kursowej z łagodnymi ruchami łodzi na fali powoduje, że również wiosłowanie jest skuteczne i przyjemne a utrzymanie kierunku nie sprawia wioślarzowi kłopotu.

Maszt bez want i sztagu osadzony jest w gnieździe. Jest tak mocny, że nie występuje ryzyko jego utraty nawet przy najsilniejszych wiatrach. Ożaglowanie rozprzowe zgodne jest z tradycyjną stylizacją łodzi a załodze nie grozi uderzenie bomem. Fok stawiamy fałem na własnej liklinie. Róg halsowy foka wczepiany jest w linkę biegnącą przez rolkę w dziobnicy do knagi zamocowanej na pokładzie przy maszcie. Takie rozwiązanie umożliwia natychmiastowe postawienie lub sprzątnięcie foka bez wychodzenia na pokład. Grot ma możliwość refowania za pomocą refsejzingów.

"Pomeranka" zaskakuje prędkością. Potrafi skutecznie rywalizować z 6-metrowymi jachtami . Dlaczego tak się dzieje?. Zapomnijmy na chwile o tradycyjnej sylwetce. Ważąca 170 kg łódka niesie 11,8 m2 żagli. Jest to możliwe dzięki stateczności kadłuba oraz nisko położonemu środkowi ożaglowania. Kadłub zawdzięcza ostrej rufie małą wrażliwość na nadmierne obciążenie i niezwiększanie przez przechył i falę rufową powierzchni zmoczonej. Grot rozprzowy jest na pełnych kursach sprawniejszy od żagli trójkątnych. Za pomocą ustawienia rozprzy możemy regulować głębokość profilu żagla. Dla sprawności żagla na kursach ostrych, decydujące znaczenie ma opływ po jego stronie wypukłej. Jeżeli grotżagiel mocowany jest do szyny lub w likszparze to opływ "bardziej nośnej" strony żagla jest zakłócony. Spójrzmy teraz na fotografię grotżagla "Pomeranki", mocowanego żmijką. Żagiel przesunął się względem masztu "wygładzając" wypukłą stronę do krawędzi masztu. Efekt jest podobny do grota z rękawem stosowanego na małych mieczówkach i na deskach. Jedną z najgorszych rzeczy jakie można zrobić łódce gaflowej lub rozprzowej jest zastąpienie żmijki lub segarsów szyną bądź likszparą.

Konstrukcja kadłuba "Pomeranki" opiera się na pięciu wręgach, których fragmenty wycinane są z desek i łączone przez sklejenie i skręcenie lub znitowanie zachodzących na siebie części. Stewy dziobowa i rufowa również są wycinane z desek. Poszycie kadłuba listewkowe, klejone i zbijane gwoździami. Dokumentacja zawiera obrysy wręgów, dziobnicy i tylnicy w skali 1:1. Pokład ma konstrukcję sklejkową. Budowa "Pomeranki" nie jest trudna dla żeglarza lubiącego drewno. Wymaga jednak staranności i wytrwałości. Tutaj masztu nie można zastąpić aluminiową rurą. Samodzielnie wycięte z drewna knagi i drewniane bloki będą lepiej wyglądały niż najdroższy firmowy osprzęt. Łódkę należy dokładnie wyszlifować i przynajmniej sześciokrotnie polakierować, szlifując każdą warstwę lakieru.