Trzech żeglarzy od początku konsekwentnie realizuje własne założenia. Lech Stoch płynie najkrótszą drogą, Robert Puchacz żegluje dłuższą trasą południową. Lech Stoch prowadzi, żegluje bardzo szybko, co dobę odkłada ponad 120 mil. Robert Puchacz zszedł na południe i zdaje się już korzystać ze sprzyjającego prądu. Dotychczas płynął szybko a teraz jeszcze wyraźnie przyspiesza. Jeszcze jest piąty ale już niedługo powinien włączyć się do walki w samym czubie. Na drugą pozycję wyszedł Michał Sacharuk. Aussie tym razem jest wolniejsza od Gigi i Atinny. Osiemnaście mil za Aussie płynie Nerwus. Kacper Kania schodzi na południe. Czwarty jest Piotr Czarniecki na Atomie, ma osiemdziesiąt mil przewagi nad Quarkiem Arka Pawełka. Marcin Klimczak konsekwentnie steruje na Wyspy Zielonego Przylądka. Wody powinno wystarczyć.
Setki, prawie wszystkie, są zbudowane lekko i mocno. Przed transportem do Portugalii ważone były kadłuby przepełnione rejsowym wyposażeniem, rzeczami osobistymi, jedzeniem, a nawet wodą na cały rejs. Nie było tego mało. Przed startem zwyciężyło rozsądne planowanie rejsu i odciążone łódki stanęły na wodzie prawidłowo. Mogą płynąc szybko i dzielnie. Ciężarem wyróżniają się spośród pozostałych setek Lilu i Still Crazy. Still Crazy została zbudowana wyjątkowo ciężko. Jest przez to wolniejsza. Tym większe uznanie dla Adama Hamerlika i Aleksandra Hanusza za szybkie żeglowanie w środku czołowej stawki.
Setka A oparta jest na doświadczeniach ze Skwarka i prawidłowo zbudowana jest od niego lżejsza. Konstrukcja zładu jest taka sama jak konstrukcja Skwarka. Poszycie Setki A, pomimo większej powierzchni, jest lżejsze dzięki zastosowaniu sklejki 8mm na pokładzie i w kokpicie.
Skwarek w całości poszyty był sklejką 10mm (na dnie 2 x 10mm).
