09/2016 - SpA - sprawy bieżące - Janusz Maderski JACHTY - BUDOWA, KONSTRUKCJE

Jeszcze raz wracamy do wzmocnień pawęży i płetw szybrowych. Istnieje dowolność w wyborze, umiejscowieniu, wielkości, mocowaniu i konstrukcji dodatkowych płetw zwiększających stateczność kursową Setki. Nie oznacza to jednak, że można to zrobić w sposób zagrażający bezpieczeństwu. Stosowane są przez zawodników, centralny miecz z mocną skrzynką w dnie kokpitu, zamontowane na pawęży obrotowe płetwy unoszące się podczas uderzenia w pływający przedmiot oraz płetwy szybrowe przesuwane w skrzynkach przykręconych do pawęży. To trzecie rozwiązanie wymaga wzmocnienia i dosztywnienia pawęży tak by nie uległa uszkodzeniu podczas zderzenia szybrowej płetwy z przeszkodą. O ile same płetwy i ich skrzynki wykonane były bardzo dobrze to o wzmocnieniu miejsc ich mocowania nie zawsze pamiętano. Wkręty zamiast śrub oraz celowe osłabienie punktów mocowania zastosowane jako "bezpiecznik" to rozwiązanie dobre jednak nie wystarczające. Aby z sosnowej deski wyrwać wkręt o średnicy 5mm wkręcony na głębokość 40mm trzeba użyć siły 220kG do 270kG. Gdy skrzynkę trzymają od dołu dwa takie wkręty to "bezpiecznik" puszcza pod obciążeniem ok. 0,5T.  Orientacyjnie (ponieważ nie mam dokładnych wymiarów zastosowanych płetw ani nie wiemy z jak dużą masą i pod jakim kątem nastąpiłoby zderzenie) : podczas uderzenia końcem wysuniętej płetwy bezpiecznik z wkrętów zadziałałby przy prędkości ok. 1,5w a gdyby uderzenie w płetwę nastąpiło blisko kadłuba przy prędkosci ok. 4w. Przy mniejszych prędkościach uderzenie w płetwę zatrzyma jacht a konstrukcja pawęży i jej połączenia z kadłubem musi to wytrzymać. W przypadku płetw szybrowych wzmocnienia pawęży są konieczne. Ich brak może decydować o życiu. Tydzień temu na trzech jachtach jeszcze nie było tych wzmocnień. Załączam szkice które mogą ułatwić ich wykonanie.