01/2022 - SpA - sprawy bieżące - Janusz Maderski JACHTY - BUDOWA, KONSTRUKCJE

Zwycięzcą Memoriału Tomka Turskiego, za dobrą praktykę żeglarską i najlepiej przygotowany jacht, został Jurand Goszczyński.

Zwycięzcą Memoriału Piotra Poprawskiego, za pokonanie niespodziewanych przeciwności, został Ludek Chovanec.

To bardzo uzasadniony wybór. Gratulacje!

Setką przez Atlantyk to nie tylko oceaniczne regaty. SpA to program.

1. Właściwy jacht, przekazanie wiadomości o budowie oraz konsultacje z konstruktorem.

2. Dobrana, możliwie bezpieczna trasa, porty i terminy.

3. Przemyślany i sprawdzony, oryginalny system bezpieczeństwa na pokładzie.

4. Przekazanie doświadczeń dotyczących żeglowania w trudnych warunkach.

Ten program daje szansę na bezpieczny rejs uczestnikom regat i tym którzy żeglują poza regatami. Od pierwszych regat SpA 2012, ocean na Setkach żeglarze przepłynęli już piętnaście  razy. Trzynaście razy pod polską banderą, jeden raz pod australijską i jeden raz pod czeską. Wszystkie jachty były wykonane amatorsko. Żaden nie zawiódł. Trzynaście rejsów to przejścia ze wschodu na zachód. Dwa z Karaibów do Europy. W rejsach wzięła udział jedna żeglarka i 18 żeglarzy.

2012 - 2013

I regaty SpA:

Szymon Kuczyński, Sagres - Teneryfa - Martynika, Setka BA "Lilla My"

Janusz Maderski, Sagres - Teneryfa - Martynika, Setka BA "Skwarek"

2013

Dobrochna Nowak z Szymonem Kuczyńskim, Karaiby - Polska przez Azory, Setka BA "Lilla My"

2016 - 2017

Rafał Moszczyński, Lagos - Teneryfa - Martynika, Setka A "Wojownik"

II regaty SpA:

Lech Stoch, Sagres - Teneryfa - Martynika, Setka A "Giga"

Kacper Kania i Zbigniew Kania Sagres - Teneryfa, Kacper Kania Teneryfa - Martynika, Setka A "Nerwus"

Robert Puchacz, Sagres - Teneryfa - Martynika, Setka A "Atinna"

Michał Sacharuk, Sagres - Teneryfa - Martynika, Setka A "Aussie"

Piotr Czarniecki, Sagres - Teneryfa - Martynika, Setka A "Atom"

Adam Hamerlik, Aleksander Hanusz, Sagres - Teneryfa - Martynika, Setka A "Still Crazy II"

Arkadiusz Pawełek, Sagres - Teneryfa - Martynika, Setka A "Quark"

Marcin Klimczak, Sagres - Teneryfa - Martynika, Setka BA "Lilu 2012"

2017

Michał Przywuski, Karaiby - Bermudy - Azory - Portugalia, Setka A "Wojownik"

2021 - 2022

III regaty SpA

Jurand Goszczyński, Sagres - Teneryfa - Martynika, Setka A "Alczento"

Ludek Chovanec, Sagres - Teneryfa - Martynika, Setka A "Stovka"

Jakub Dąbrowski z Sagres a od Teneryfy wraz z Beniaminem Rostankowskim poza SpA. Sagres - Teneryfa - Wyspy Zielonego Przylądka - Martynika.

W momencie aktualizacji tego zestawienia na Wyspach Kanaryjskich po dopłynięciu z Portugalii do rejsu szykuje się Edyta Krakowiak.

Do regat Setką przez Atlantyk 2021 zgłosiło się dwanaście żeglarek i żeglarzy. Na starcie  stanęło czterech żeglarzy. Cała czwórka w bardzo dobrym tempie przepłynęła trasę pierwszego etapu. Wszyscy stanęli na starcie drugiego etapu. Dwóch żeglarzy wycofało się w trakcie wyścigu. Dwaj dopłynęli do mety.

Wyniki pierwszego etapu

Jurand Goszczyński, Alczento - 5 dni 10 godzin

Adam Radecki, Dream Catcher - 6 dni 11 godzin 30 minut

Ludek Chovanec, Stovka - 6 dni 20 godzin 37 minut

Jakub Dąbrowski, Shaka - 6 dni 23 godziny 30 minut

Wyniki drugiego etapu

Jurand Goszczyński, Alczento - 28 dni 5 godzin 3 minuty

Ludek Chovanec, Stovka - 35 dni 2 godziny 16 minut

Jakub Dąbrowski, Shaka - nie ukończył

Adam Radecki, Dream Catcher - nie ukończył

Klasyfikacja generalna - wyniki łączne obu etapów

Jurand Goszczyński, Alczento - 33 dni 15 godzin 3 minuty

Ludek Chovanec, Stovka - 41 dni 22 godziny 53 minuty

Jakub Dąbrowski, Shaka - nie ukończył

Adam Radecki, Dream Catcher - nie ukończył

Wyrazy uznania dla wszystkich uczestników!

Drugie miejsce w drugim etapie regat oraz drugie miejsce w klasyfikacji generalnej Setką przez Atlantyk 2021 zajął reprezentant Republiki Czeskiej Ludek Chovanec. Do mety drugiego etapu dopłynął w czasie 35 dni 2 godziny 16 minut . W pierwszym etapie zajął trzecie miejsce z czasem 6 dni 20 godzin 37 minut . W klasyfikacji generalnej zajął drugie miejsce z czasem 41 dni 22 godziny 53 minuty.

Pierwszy etap był szybki. Wiatry pozwoliły żeglarzom osiągnąć rekordowe czasy. Drugi etap  to wyścig na trzy tysiące mil z przeszkodami. Dla Ludka zaczął się pechowo. Urazem ręki. Nie poddał się. Żeglował dalej. Po pierwszym mocnym dniu przyszły słabe wiatry. Trzeba było dobrze wykorzystać najlżejsze podmuchy, uciec przed przychodzącymi z północy obszarami cisz. Żeglarze wybrali najkorzystniejszą w tych warunkach trasę południową. Z Prądem Kanaryjskim ku Wyspom Zielonego Przylądka by tam złapać pasat. Powoli ale udało się uciec ciszom i dotrzeć na południe. Tu miał być sprzyjający pasat, szybka jazda z falami, duże przebiegi. Nie w tym roku. Pasat był słaby i nierówny. Żeglarzy męczyły częste szkwały. Ostatnia trzecia część trasy to walka z sargassem które zawędrowało daleko na południe. To nie było łatwe żeglowanie. Tym większe gratulacje!

Ten rok jest bardzo dobry dla czeskich samotnych żeglarzy. Ludek Chovanec zajął drugie miejsce w Setką przez Atlantyk a Michal Krysta był drugi w Globe 5.80 Transat. Wielkie brawa!

Potężne niże z Północnego Atlantyku osłabiły pasat i o kilkadziesiąt stopni zmieniły jego kierunek. Przed Martyniką dmucha z południowego wschodu. Dmucha słabiutko. Pola sargassa stoją na drodze Stovki. Podczas ostatniej doby Ludkowi udało się przepłynąc sześćdziesiąt mil. Teraz udaje się wyciągać cztery węzły. Do mety jeszcze sześćdziesiąt mil.

Załoga Shaki powoli ale skutecznie żegluje na południe. Łapią leciutkie podmuchy i zamieniają je na dwa węzły prędkości. W ciągu doby pożeglowali pięćdziesiąt mil ku Wyspom Zielonego Przylądka. Są już blisko. spotkaja jeszcze cisze ale pewnie uda się uciec przed przeciwnymi wiatrami.

Gdy za burtę wypada żeglarz. Jest przypięty do mocowanej wzdłuż półpokładu lifeliny. Lina mocno ciągnie, żeglarz zanurza się w oceanie. Nie może złapać oddechu. Jacht płynie szybko. Nie da się samodzielnie wrócić na pokład. Jak nie stracić życia na pokładzie? Będzie krótko, w dwóch punktach. Tego nie znajdziecie w żeglarskich podręcznikach. Metoda jest inna. Obowiązuje w SpA. Może uratować życie na każdym jachcie.

1. Uchwyty do wpinania linki łączącej uprząż żeglarza z pokładem są umieszczone blisko osi jachtu i oddalone od rufy o 1m i 1,5m od dziobu. Nie wolno wpinać się na dziobie, na rufie ani na burcie.

2. Linki przy uprzęży są krótkie około 1,2m do 1,5m dobrane do wzrostu żeglarza.

To wszystko. Jak to działa? Żeglarz na krótkiej lince zaczepionej do pokładu blisko osi jachtu nie spada do wody. Może najwyżej zmoczyć nogi. Łatwo sam wróci na pokład. Popatrzcie na rysunek. Wpinajcie się.

Ludek Chovanec ma przed sobą już tylko sto piętnaście mil wyścigu. Jutro zobaczy Martynikę.  Planuje jak bezpiecznie podejść do wyspy. Pasat nie jest mocny. Trójka do czwórki spokojnie niesie Stovkę do mety.

Edyta Krakowiak dopłynęła do Graciosy. Załogę Shaki zatrzymała flauta. Ocean kręci łódką. Jeżeli mają co czytać to nie jest żle. Gdy przyjdą wiatry będą zmienne. Trzeba będzie ciężko walczyć o każdą milę w drodze na południe.

Kotwica dobrze trzyma. Południowy cypel Martyniki osłania przed pasatem. Alczento delikatnie kołysze załogę. Jurand Goszczyński czeka na Ludka. Na oceanie fuka. Nic nie przesłania słońca. Woda skrzy się tysiącem promieni. Pokład razi oczy. Drapieżny srebrny pocisk wystrzela z pochylonej wodnej ściany. Otwarta paszcza nie trafia małej latającej ryby. Ocaliła życie. Szybuje wzdłuż grzbietu fali. Obraz zniknął. Jest nowy.  Następna fala niesie Stovkę. Pola sargassa nie zniknęły. Są gęsto rozłożone. Ludek Chovanec ma do mety dwieście mil. Dwieście po prostej. Slalomem między łachami sargassa więcej. Nic nie zakłóca bezkresu oceanu. Wyspy są jeszcze gdzieś za horyzontem.

Różowy okręcik z dzielną dziewczyną na pokładzie zwolnił przed samą wyspą. Żeglowała bardzo szybko. Słaby wiatr dopadł Edytę Krakowiak na finiszu, kilka mil od Graciosy. Jakub Dąbrowski i Beniamin Rostankowski prawie tysiąc mil dalej mają podobne warunki. Shaka kołysze się na matrwej fali. Czasami uda się złapać delikatny podmuch. W sobotę może przyjść mocniejszy wiatr.

Ludek Chovanec zgłosił udział w Setką przez Atlantyk w lutym 2021. Spośród wszystkich  startujących żeglarzy miał najmniej czasu na zbudowanie łódki i przygotowanie do regat. Do wykonania Setki najczęściej potrzeba trzysta do pięciuset godzin pracy. Te godziny trzeba znaleźć wieczorem lub w weekend. Godzina, dwie, trzy, czasami więcej. Stovkę udało się zbudować na czas. Przyciąga wzrok. Jest mocna. Jest dobrze i pięknie wykończona. Dobrze żegluje. Pasat dmucha nierówno. Czasami dwójką, czasami czwórką Beauforta. Postawione na sztagach dwa foki ciągną zieloną łódkę między płatami glonów. Ze wschodu przychodzą wysokie fale. Stovka jeszcze żegluje w swoim świecie. Od wczoraj Ludek pokonał dziewięćdziesiąt pięć mil. Przed dziobem coraz mniej oceanu. Do mety dwieście sześćdziesiąt pięć mil.

Załoga Shaki spokojnie płynie wykorzystując delikatne podmuchy. Zeszli już poniżej dwudziestego drugiego stopnia szerokości. Do pasatu niedaleko. Edyta Krakowiak w regatowym tempie zbliża się do Graciosy.

Jeżeli chcesz żeglować daleko małą łódką, powinieneś być minimalistą. Albo nauczyć się minimalizmu. Przeciążona łódka gorzej wchodzi na falę. Żegluje wolniej. Bierze wodę na pokład. Musisz zwalczać pokusy. Sklepy żeglarskie pełne są absolutnie niezbędnych, wspaniałych zabawek. Najlepiej omijać je z daleka. Ograniczony budżet pomaga zachować zdrowy rozsądek. Żeby mieć szanse w SpA potrzebny jest prosty samoster, lekka łódka i  pięć żagli. Grot, dwa foki marszowe, fok sztormowy i genaker. Do nawigacji wystarczy kompas, najprostszy ręczny GPS, trzy mapy, generalna Atlantyku, dwie mapy podejść do portów, cyrkiel, trójkąt, linijka, ołówek i gumka. Panel solarny 50W i akumulator 12V 20Ah zasilą prądem pięciometrowy okręt. Pasywny AIS da znać gdy zbliża się statek. Można go zastąpić wykrywaczem radaru. Dzisiaj to niewiele. Żeglarze którzy tworzyli  marzenia nie mieli kolorowych chartploterów, rozbudowanych instalacji i satelitarnego big brothera. Żeglarz był sam z oceanem i swoimi myślami.

Stovka nigdy nie była przeciążona. Teraz jest jeszcze lżejsza. Większość wody wypita. Zostało nieco jedzenia. Łódka jest lekka. Chce żeglować. Łatwo zabiera się z falą. Samoster prowadzi. Ludek siedzi w kokpicie gotów złapać rumpel. Wypatruje ciemnych plam sargassa. Przepłynął sto mil. Do mety zostało trzysta sześćdziesiąt.

Shaka w obszarze słabego wiatru żegluje na południowy zachód. Kuba i Beniamin są już pięćset sześćdziesiąt mil od Teneryfy. No Północ od Wysp Kanaryjskich Edyta Krakowiak szybko prowadzi swój okręcik. Do Graciosy zostało sto siedemdziesiąt mil.

Alczento stoi na kotwicy. Jurand jest już z rodziną. Na oceanie pasat dmucha z siłą cztery do pięciu. Dwa foki pięknie ciągną Stovkę. Czasami przychodzi szkwał. Popędzi łódkę. Odkosy dziobowej fali zmoczą pokład. Zatrzęsie masztem. Wygna żeglarza z kabiny by zrzucił jeden żagiel. Rozbudowały się fale. Między trzymetrowymi chodzą cztero i pięciometrowe. Błękitne góry z białą pianą na wierzchołkach. Jacht surfuje z falami. Ocean łagodzi upał. Tylko sargasso nie zniknęło. Przeszkadza, spowalnia. Hamuje jacht. Każe żeglować slalomem. Ludek Chovanec przepłynął dziewięćdziesiąt pięć mil licząc po prostej. Do mety zostało czterysta sześćdziesiąt.  

Shaka jest w połowie drogi do stałego pasatu. Wiatr słabnie. Tak ma być przez najblizsze dni. Kuba i Beniamin będą mieli podobne warunki jak Jurand i Ludek. Edyta jest w połowie drogi do Wysp Kanaryjskich. Do środy pogoda ma sprzyjać różowemu okrętowi.