11/2016 - SpA - sprawy bieżące - Janusz Maderski JACHTY - BUDOWA, KONSTRUKCJE

Marcin Klimczak jest tuż przed metą. Nie planował wyścigu. Nie wziął nawet genakera. Lilu to starszy typ, Setka B-A na której żeglarz zmienił nadbudówkę i takielunek. Chciał przepłynąć Atlantyk na 5-metrowej łódce, to wystarczający wyczyn. W drugim etapie przewidywał zajście na Wyspy Zielonego Przylądka. W przeciwieństwie do kolegów Marcin wcześniej nie żeglował samodzielnie po morzu. Pierwsze dni były trudne, silny wiatr, wysoka fala, przekraczanie tras statków. Żeglował powoli lecz zawsze w kierunku celu.  Twardo trzymał kurs, to on prowadził jacht tam dokąd postanowił. Zbierał doświadczenia, przełamywał obawy i rozkręcał się. Średnie prędkości Lilu wzrosły, zaczęły przekraczać dwa węzły a zdarzało się, że dochodziły do czterech węzłów. Spotykał silne przeciwne wiatry przed którymi koledzy zdążyli uciec. Nie poddawał się pogodzie, nie tracił wysokości, żeglował pod fale wyższe od masztu. W piątek dwudziestego piątego listopada wielki niż zszedł na południe i sztormowym wiatrem próbował zepchnąć Lilu na północ. Marcin przetrwał i trzymajac kurs pod wiatr nie stracił ani mili. Finisz też nie jest łatwy. Z lewej burty Gran Canaria, z prawej Tenetyfa, tylko teraz wiatru zbyt mało.

Tracking:

Pogoda;

Przed północą na metę wpłynął Arek Pawełek na Quarku. Gratulacje! Jedenastego listopada, w dniu planowanego startu wszyscy postanowili czekać na przyjazd Marcina i podróżującego z przygodami Arka. Należało jeszcze dopracować samostery na niektórych setkach. Start został więc przesunięty na 15.11.2016 godzinę 1800. Czy 11.11 byłby dobrym dniem do startu? Gdyby wówczas rozpoczęły się regaty całą trasę można było pokonać przy równo z baksztagu wiejącej czwórce. Szybciej, spokojniej i mniej ciekawie. Nie byłoby flaut, okresów słabego wiatru i szkwałów wiejących z siła 8B. Wielkie podziękowania za emocje, doskonałe żeglowanie, piękną i twardą walkę.

Wyniki liczone są od ustalonego na 15 listopada momentu startu do zapisanego czasu przejścia mety, potwierdzonego trackingiem. Rzeczywiste czasy były krótsze i zależały od chwili przejścia linii startu. YB nie podał dokładnego czasu pokonania trasy przez poszczególnych zawodników, ani nie podał czasu przejścia mety. Tracking niektórych jachtów nie działał co jakiś czas. Pierwszy raz, gdy nie zaktualizowano pozycji Aussie, był mocnym i przykrym przeżyciem. Przy następnych było już spokojniej.

Samotnicy:

Lech Stoch, Giga - 6 dni 20 godzin 50 minut

Piotr Czarniecki, Atom - 7 dni 7 godzin 37 minut

Robert Puchacz, Atinna - 7 dni 10 godzin 20 minut

Michał Sacharuk, Aussie - 8 dni 19 godzin 50 minut

Arkadiusz Pawełek, Quark - 10 dni 5 godzin 20 minut

Załogi dwuosobowe:

Zbigniew Kania, Kacper Kania, Nerwus - 6 dni 21 godzin 1 minuta

Adam Hamerlik, Aleksander Hanusz, Still Crazy II - 7 dni 9 godzin 3 minuty

Czekamy jeszcze na Marcina Klimczaka. To wielki rejs i mocna przygoda Marcina. Żeglując wolniej spotyka ciężkie warunki które główna grupa zdołała ominąć.

Tracking:

Pogoda;

1. Bardzo dobra wprawka przed atlantyckim skokiem.

2. Przekroj pogodowy od flauty (dryfowalem noc z soboty na niedziele)

do porywow 8B w nocy z poniedzialku na wtorek. Probwalem spac lezac na

podladze zastanawiajac sie czy dobrze posklejalem deski....

3. Lodka bardzo dzielna na duzych nawet falach. Gratuluje udanej

konstrukcji. Kiwa ja i przechyly sa niemale na duzej fali ale co

innego mozna sie spodziewac od tej wielkosci kadluba. Jak napsalem w

swoim dzienniku pokladowym - "przechyly takie, ze pomidory z kanapki

zjezdzaja".

4. Genaker to rewelacyjny zagiel. Jak zalozylem go w czwartek to do

soboty ciagnal dzien i noc. Na jednym halsie.

5. Troche balem sie podejscia, bo Teneryfe zobaczylem o 1730 przy

zachodzie slonca, a noc zapowiadala sie ciemna. Ksiazyc mial wstac

dopiero o 0400. Ale luna miasta dobrze podswietlala zarys wyspy przez

dlugie godziny. Podejscie do zachodniej, ciemnej czesci wyspy byloby

zdecydowanie trudniejsze.

6. Jednym z glownych wymagan dopuszczajacych do rejsu powinno byc

posiadanie dzialajacego samosteru. Doswiadczylismy tego z Robertem w

drodze do Sagres. Z Sagres rewelacja. Mozna zrobic cos jeszcze oprocz

siedzienia przy sterze.

7. Niesamowita radosc widac we wszystkich uczestnikach kiedy sie

wszyscy ponownie spotkalismy na Teneryfie. Widac ze kazdy sie kazdym

martwi. Co innego ogladac tracking w domu przed komputerem. My nie

wiedzielismy gdzie kto jest.

8. Zalaczylem pare zdjec - z drogi, pod zaglami, z genakerem, lad po 8

dniach przy zachodzie.

Pozdrawiam

Michal

PS. Tak prywatnie, zakrecilem pod Casablance celowo. Tam rozpoczynal

Teliga 50 lat temu w swoj samotny rejs Opty. Darze Go wielka sympatia

i podziwiam. Ten moj zakret to taki maly hold dla Niego i tego czego

dokonal.

Michał Sacharuk na mecie! Gratulacje! Po zawietrznej stronie Teneryfy tworzy się szeroki pas niemal całkowicie pozbawiony wiatru. Przepłynięcie blisko brzegu na żaglach, niewielkiego odcinka wzdłuż portu Santa Cruz może zająć wiele godzin. Doświadczył tego Michał gdy ostatnie cztery mile pokonywał z prędkością 0,5 węzła. Jest na mecie, jest bezpieczny, jest czwarty. Żeglował doskonale.

Tracking:

Pogoda;

Postój przed metą.

Zmęczony Michał Sacharuk (Aussie) po piękym finiszu  nie ryzykował nocnego wejścia do portu. Stanął w zatoce, za zasłoną wyspy, cztery mile przed metą. Arek Pawełek wyszedł zza osłony wysp, prowadzi Quarka ku Teneryfie między Fuerteventurą a Gran Canarią. Pozostały mu jeszcze 73 mile. Lilu Marcina Klimczaka ma za rufą dwie trzecie drogi. Do mety pozostało 220 mil.

Tracking:

Pogoda;

Na odbywajacej się równolegle do SpA konkurencyjnej imprezie niepokoi zachowanie jachtu Sam. Rozmawiałem z SAR-em i przekazałem wszystko co wiem na temat jachtu i jego wyposażenia. Piotr Dobrowolski (Tinef) rozmawiał z SAR-em w Rabacie. Nic więcej nie wiemy. Wszystko w rękach służb ratunkowych.

Już wiadomo więcej

Przemysław Wosiński jest bezpieczny, został zdjęty z jachtu i przewieziony do portu. Porzucony Sam dryfuje bez załogi.

Po tygodniu świetnego żeglowania i bardzo równej walki do mety dotarło  pięć jachtów. Gratulacje!

Żeglowali równo i szybko. Wczoraj po południu wyścig ukończyli zwycięzcy Lech Stoch na Gidze oraz Zbigniew i Kacper Kaniowie na Nerwusie. Tuż po północy linię mety przeciął drugi wśród samotników Piotr Czarniecki na Atomie. Na trzecim miejscu Robert Puchacz na Atinnie.  

Niedługo po Atomie na metę przypłynęła Still Crazy. Adam Hamerlik i Alksander Hanusz zajęli drugie miejsce w kategorii dwuosobowej.

Na oceanie pozostają jeszcze Aussie, Quark i Lilu. Michał Sacharuk (Aussie) żegluje prosto do Santa Cruz. Ma jeszcze do mety 82 mile. Arek Pawełek (Quark) postanowił przed szkwalistm wiatrem schować się po zawietrznej stronie wysp. Arek oceniał siłę szkwałów na dochodzącą do 8B. Quark żegluje do mety za zasłoną Lanzarote i Fuerteventury.  Marcin Klimczak żegluje dzielnie i równym tempem. Ma 274 mile do mety.

Tracking:

Pogoda;

Pozostali jeszcze walcza ale pierwsze dwa jachty są już na mecie. Po pięknej walce zwycięzcami pierwszego etapu SpA zostali Lech Stoch (Giga) w kategorii jednoosobowej oraz Zbigniew i Kacper Kaniowie (Nerwus) w kategorii dwuosobowej. Wielkie Gratulacje!

Tracking:

Sześć i pół doby od startu rozpoczął się finisz pierwszego etapu Setką przez Atlantyk 2016. Walczy osiem jachtów.

Od startu do mety twardy wyścig z rywalami - na tym polega sport, na tym polegają regaty. Bardzo równa jazda, bardzo wysoki poziom, doskonałe czasy. Liderzy nocą wyraźnie powiększyli przewagę i płyną po już chyba pewne zwycięstwo.

Lech Stoch (Giga) ma do mety 33 mile i jest 44 mile przed drugim wśród samotników Piotrem Czarnieckim (Atom). Siedem mil za Atomem żegluje Atinna Roberta Puchacza lecz ma przewagę wysokości na wiatr. To sytuacja podobna do tej jaką miała Giga dobę wcześniej. Lech Stoch zamienił lepszą pozycję na odległość. Czy to samo uda się Robertowi Puchaczowi? Czy Piotr Czarniecki obroni pozycję? Trwa zacięta walka o drugie miejsce a jej decydujące momenty rozegraja się w cieniu wysokiej wyspy. "Trasa afrykańska" okazała się wolniejsza, tu trwa pojedynek o czwarte miejsce. Michał Sacharuk (Aussie) utrzymuje pozycję z 27-milową przewagą nad Arkiem Pawełkiem (Quark). Do mety jeszcze ponad 150 mil. Marcin Klimczak zbliża się do półmetka etapu.

Niezagrożony w kategorii dwuosobowej jest Nerwus. Żegluje doskonale. Zbigniew i Kacper Kaniowie mają do mety 40 mil a przewagę nad Still Crazy Adama Hamerlika i Aleksandra Hanusza powiększyli do 50 mil.

Tracking:

Pogoda;

Pięć i pół doby od startu, jest ciepło. Pomimo słabszego w sobotę i niedzielę wiatru wszyscy żeglowali doskonale. Wchodzą w szeroką bramę między Lanzarote a Wyspami Selvagens. Teraz zachodni wiatr dmuchnął trochę mocniej i znów udaje się żeglować nieco szybciej. Cztery węzły to sto mil na dobę. Na pięciometrowej łódce. Jest dobrze a będzie jeszcze lepiej. Do wieczora wiatr ma urosnąć do czwórki, jutro ma już dmuchać pełna piątka z prawego baksztagu. Będzie jazda. Nad głowami samoloty kreślą szlak ku wyspom. Przed dziobem kilkanaście statków. Znowu trzeba uważać.

Na czele stawki fantastycznie żeglujący Nerwus Zbigniewa i Kacpra Kaniów. Do mety ma już tylko 129 mil.  Adam Hamerlik i Aleksander Hanusz w lekkich wiatrach zmuszają do szybkiej jazdy nieco przyciężką Still Crazy. Do mety zostało 175 mil, mniej niż dwie doby.

Lech Stoch na Gidze nie oddał ani na chwilę prowadzenia wśród samotników. Giga jest 135 mil od mety. Drugie miejsce, siedemnaście mil za Gigą, utrzymuje Atom Piotra Czarnieckiego. Trzecia, czternaście mil za Atomem, żegluje Atinna Roberta Puchacza. Na wschodzie Aussie przed Quarkiem. Michała Sacharuka i Arka Pawełka dzieli od mety już niewiele ponad dwieście mil. Na północy przyspieszył Marcin Klimczak, pchana zachodnim  wiatrem Lilu żegluje bliżej Afryki.

Tracking:

Pogoda;